Waarom toch?

Tijdens coachgesprekken is de waarom-vraag een aanlokkelijke maar ook een hele lastige vraag. Waarom de waarom-vraag een lastige vraag is vraag je…?

Eerst en vooral omdat het vaak effectiever is als iemand reageert vanuit het gevoel in plaats vanuit de ratio. Liefst meer vanuit het hart dan vanuit het hoofd. De waarom-vraag doet juist een appél om het tegenovergestelde te doen; om vooral te denken. Bovendien: als de gecoachte het échte antwoord op de vraag zou weten, dan was hij waarschijnlijk niet op gesprek gekomen.

Nog een nadeel; het antwoord op de waarom-vraag is meestal niet het complete antwoord. Er zijn bijna altijd meerdere redenen voor gedrag, terwijl mensen de neiging hebben alleen “het beste” antwoord te geven.

Ook voelt het beantwoorden van de waarom-vraag dikwijls als “verantwoording afleggen”, want achter de vraag zit vaak een emotie. Bijvoorbeeld: “Waarom ruim jij nooit op?” In deze woorden zitten verwijt en boosheid die impliciet aanwezig zijn, maar niet worden uitgesproken. Dit voelt de ander waardoor deze eerder een reactie zal geven op deze boosheid dan op de inhoud van de vraag.

Als laatste veronderstelt de waarom-vraag een bewuste keuze, terwijl veel dingen die we doen automatisch gaan, zonder erover na te denken.

Kortom, de waarom-vraag is vaak gemakkelijk gesteld, maar je krijgt -ook in het dagelijks leven- lang niet altijd dat wat je wilt.